My Thoughts, Your Takeaways

ఆ అమ్మాయికి పెళ్లయి 6 నెలలు అవుతోంది.Costume Designer గా work చేస్తుంది. మొగుడు Software Engineer. పెళ్లయ్యాక కూడా తను ఎప్పటిలాగే work చేస్తానని వాళ్ళ అత్తమ్మ, మామయ్య, మొగుణ్ణి ఒప్పించేసరికి తల ప్రాణం తోక్కొచ్చింది.ఓ రోజు night party జరగడం వల్ల ఇంటికి late గా రావాల్సి వచ్చింది, అది కూడా తాగి.ఇంటికి రాగానే ముక్కిరిచుకుంటూ అత్తగారు, ఎదురు పడినా మాట్లాడని మామగారు, bedroom లోకి వెళ్ళగానే "ఎవరితో కులికి వచ్చావే???" అనే మాటలు తనకు ఆశ్చర్యాన్ని కలిగించాయి.తను పెళ్లి కాకముందు చాలా సార్లు ఇంటికి lateగా వచ్చింది, తాగి కూడా. ఎప్పుడూ తన అమ్మానాన్నలు ఏమనలేదు.మరుసటి రోజు ఆ ఇంట్లో పెద్ద debate, తను work చేయడం continue చెయ్యాలా వద్దా అని. అందరూ తనేదో పాపం చేస్తున్నట్టు చూసిన చూపులకి చిరాకేసి ఆ వివాహ వ్యవస్థ నుండి బయటకి వచ్చి ఒక divorcee గా ఏ restrictions లేకుండా హాయిగా బతకడం start చేసింది. ఇదీ మనం ఎంతగానో గౌరవించే వివాహ వ్యవస్థ అసలు రూపం.                                               ...

Some Fans are those people who don't have their own identity.They become fans for someone whom they admire and keep on supporting/defending wherever their star does throughout their life.They are idiots because they tend to react to any negative comment / constructive criticism made on their star and may resort to verbal or physical violence by spending their valuable energy, time.They are idiots because they are EMOTIONAL FOOLS, they can't take when someone has posted something against that star.They are idiots because they are having that SICK MENTALITY of creating fake records in the name of their star where in they wouldn't get anything out of it nor their star don't even fucking care about them. They are driven by an emotion of FAVOURITISM where in they wouldn't have a habit of changing their opinions/perceptions/views."A man who wouldn't change his opinions upon receiving new information is a man WHO CEASES TO GROW". They are those people.They do...

Software Industry లో పని చేస్తూ వాడు ప్రేమించే ఏదొక creative field కి(For ex: Filmmaking) move అవ్వాలి అనుకునే ప్రతి ఒక్కడి శత్రువు ఎవడంటే - Monday. వీడు కింద మీద కష్టపడి నెట్టుకొచ్చి, Friday night ని reach అవుతాడు. ఆ weekend ఏదొక tangible output తెద్దాం అని full ఊపులో ఏదో story రాయడమో, ఏదైనా video తియ్యడమో start చేస్తాడు. వాడు start చేసి అలా అలా కొంచెం పని ముందుకి వెళ్లేసరికి Sunday night రానే వస్తుంది. Monday వచ్చిందనే భారమైన feeling ని దిగమింగుకుని శాయశక్తులా ఆ పనిని complete చేయడానికి ప్రయత్నిస్తాడు. అదేమో ఒక పట్టాన పుర్తవ్వదు. వాడి biggest worry ఏంటంటే పని పూర్తవ్వలేదని కాదు,ఆ Monday తో equation మొత్తం మారిపోతుంది. ఆ ఆఫీసులో tensions, ఆ హడావిడిలో వీడి creative continuity బొగ్గు పాలవుతుంది. అదీ కాక అన్నీ బాగుండి, family and financial support ఉంటే ఒక రకంగా ఏదొక benefit ఏ. అది కూడా లేకపోతే వాడి బతుకు లంజ బతుకే. ఐదు రోజులు నచ్చని job తో దెంగించుకోడం, ఇంకో రెండు రోజులు ఇష్టమైన పని పూర్తి చేయలేకపోతున్నాననే dissatisfaction తో దెంగించుకోడం. మన పూరి గాడు ఒక podcast లో చెప్పినట్టు " ను...

ఒక గొప్ప అనుకునే కులం వాడు, తక్కువ అనబడే కులం వాడితో అన్న, అంటున్న మాటలివి: "ఎన్ని రాజ్యాంగ సవరణలు చేసినా, ఎన్ని చట్టాలు రాస్కున్నా మీరు మా దిగువ (మాదిగ) కులమే, మాకన్నా ఎప్పుడూ తక్కువే!!!" కాలం మారినా, కల్మషం మారలేదు రోజులు మారినా, రాక్షసత్వం మారలేదు మనుషులు అనే విషయం మర్చిపోయి,  కులం కోసం కోసిన తలలెన్నో, తీసిన ప్రాణాలెన్నో...??? ప్రపంచం మొత్తం నాగరిక వ్యవస్థవైపు పరుగులు తీస్తుంటే, మనం మాత్రం కులవ్యవస్థవైపు పరుగులు తీసాం, తీస్తూనే ఉన్నాం... మారాల్సింది రాజ్యాంగాలో, చట్టాలో కాదు మనుషుల ఆలోచనలు, కాస్త అందరూ మనుషులే అనే ఇంగిత జ్ఞానం ఉండే చిన్న తరహా ఆలోచనలు.

మనిషెంత గొప్ప వెర్రిబాగులోడంటే  వాడే దేవుణ్ణి సృష్టించి, వాన్నే దేవుడు సృష్టించాడని నమ్మించి, ఆ దేవుణ్ణి భయంతో పూజిస్తూ పైకి దాన్ని భక్తి అని చెప్పుకునేంత.                                                    -- శివనాగరాజు

అనగనగా ఒక పల్లెటూరు.ఒక పన్నిండేళ్ల కుర్రాడు.వాళ్ళ ఊర్లో ఏడవ తరగతికి మించి చెప్పే ప్రభుత్వ పాఠశాల లేదని, వాళ్ళ ఊరికి 5KM దూరంలో ఉన్న పక్క ఊరి జిల్లా పరిషద్ పాఠశాలకు వెళ్లాల్సి వచ్చింది. ఏడవ తరగతి వరకు, ఏ Recognition లేని ఒక సాధారణ బడిలో, ఒకే మాస్టారు అన్ని subjects చెప్తుండగా, మాస్టారు గారి ఇంట్లోనే బడి, పట్టుమని పది మంది విద్యార్థులు కూడా ఉండరు, బడిలో అన్ని పనులు వీళ్ళే చెయ్యాలి... Blackboard ని మాస్టారు వాళ్ళ డాబా మీదకి తీస్కెల్లి, దాన్ని ఒక కుర్చీలో పెట్టి పాఠాలు చెప్పించుకోడం, బోర్డులు తుడవడం, మాస్టారు వాళ్ళ ఇల్లు ఊడవడం లాంటివి చేస్తూ అలా చదువుకుని ఆ టైంలో, ఏడవ తరగతి కి Common Exam ఉన్న టైంలో, 451/600 సాధించి, Corporate or Private స్కూళ్ల విద్యార్థులకి ధీటుగా నిలిచాడు. అప్పటివరకు ఆ కుర్రాడికి అన్ని బడులు అలానే ఉంటాయని నమ్మకం, తీరా పక్క ఊర్లో ఉన్న గవర్నమంట్ పాఠశాలకు పోగానే, అక్కడ ఒక్కో సబ్జెక్టు కి ఒక్కో టీచర్ ఉండటం చూసి ఆర్చర్యపోయాడు...ఇలా కూడా ఉంటారా! అని ఆర్చర్యపోతూ ఎనిమిదవ తరతిలోకి అడుగు పెట్టాడు.తెలుగు మీడియంలో చదివే ఆ కుర్రాడికి ఇంగ్లీష్ అంటే పరమ భయం. ఇంగ్లీష్ తప్ప మిగతా అన్న...